Het anders zo gastvrije Bethlehem barst uit zijn voegen. Er is door de volkstelling zo’n grote toeloop van mensen, dat het onmogelijk is iedereen nog onderdak te bieden. Talloze bordjes brengen dezelfde boodschap in even zovele talen. Alles is vol, no vacancy, alles belegd.
De zon gaat onder. Ontredderd kijken een vermoeide man en zijn uitgeputte vrouw naar de bordjes. Zelfs hun ezel heeft er geen zin meer in. De man helpt zijn vrouw met opstaan, alsof hij zeggen wil: ‘laten we verder zoeken, want er is geen plaats in de herberg.’
Wie nu nog een slaapplaats zoekt hoeft nergens meer op te hopen. Of kan er toch nog ergens een plekje gevonden worden?
Rechts loopt een buurtkat weg van dit eenzame tafereel. Zij heeft haar eigen beslommeringen.