Wat betekent dat eigenlijk, de wereld door een roze bril zien? Een vraag die je misschien niet snel in kerkelijke kringen zult verwachten. Maar zondag 30 maart is deze beslist aan de orde. 30 maart is het halfvasten, de vastentijd is dan half voorbij. De liturgische kleur van deze zondag is roze, een kleur die slechts tweemaal per jaar gebruikt wordt. In de vastentijd of Veertigdagentijd is de liturgische kleur paars. De voorganger draagt een paars bovenkleed. Maar halverwege de Veertigdagentijd mag ook een roze bovenkleed gebruikt worden. De vastentijd is half voorbij, we kunnen de wereld weer een beetje door een roze bril zien.
Deze zondag zal onze Arnhemse Oud-Katholieke Kerk dus roze kleuren. Daar hoort dit jaar een toepasselijke lezing bij, namelijk die met het verhaal over de Verloren Zoon. Het verhaal is bekend en telkens weer verrassend. Een vader heeft twee zonen, waarvan de jongste het leven door een roze bril bekijkt. Hij vraagt alvast de helft van zijn erfenis en verdwijnt naar het buitenland. Daar smijt hij het geld over de balk.
Ook toen kon je elke munt maar eenmaal uitgeven. Zijn fortuin verdwijnt als sneeuw voor de zon en zijn vrienden laten hem in de steek. Uiteindelijk besluit hij naar zijn vader terug te keren. Die staat op de uitkijk en omarmt zijn jongste kind. Dat hij berooid en een illusie armer thuis komt, deert hem niet, zijn zoon is weergekeerd!
De oudste broer kan zich er niet over verheugen. Voor de jongste zoon wordt een feestmaal bereid, terwijl hij nooit iets extra’s kreeg van zijn vader. Hij heeft altijd trouw gediend, maar waardering: Ho maar! Dit vervult hem met wrok. Zijn vaders barmhartigheid vindt bij hem geen genade.
En dan vraagt de toehoorder zich onwillekeurig af: wie van die twee is nu eigenlijk de verloren zoon?
Slechts twee keer per jaar kleurt de kerk kort roze. Een glimp van hoop… maar tekort om er verloren door te raken.
Klik HIER om naar de hoofdpagina te gaan – Klik HIER voor contact pastoor en kerkbestuur