Het vertrekpunt van Houvast 7 komt uit het vastenboekje 2009: Dragers van het licht.
Een uitgave van de Oud-Katholieke Kerk van Nederland en Jongbloed Media. Met deze bijdrage, verzonden op Witte Donderdag, sluiten we de serie Houvast in de Vastentijd af.
“Het onrecht onder de mensen. Het is voor God een groot raadsel ‘Wat had ik anders moeten doen? Heb ik de mens soms verkeerd geschapen? Te ‘vrij’ gemaakt?’ Vrijheid betekent dat mensen zorg kunnen dragen voor elkaar. Maar vrijheid leidt tot verwaarlozing en dominantie. ‘Heb ik het verkeerd aangepakt?’ Straks gaat Jezus aan tafel met zijn leerlingen om Pesach te vieren: feesten en toasten op de vrijheid! Vooraf doet hij hun voor wat echte vrijheid is: hij wast de leerlingen de voeten, hij, hun Heer, is hun dienaar geworden. Zo moeten ook jullie elkaar de voeten wassen! (Joh. 13:14). Als mensen zorg dragen voor elkaar wordt het leven een feest. Mensen weten dat wel, maar zoeken het liever verder weg, ver weg van ons geweten, ver weg van wie ons maakte. Vannacht staat Jezus voor Pilatus. ‘Ik vind geen schuld in deze man’ (Joh. 18:28) luidt de conclusie van deze ongelovige. Je kunt Gods onmacht op je eigen schouders voelen.”
Persoonlijke overdenking: Vrijheid als houvast
Het moet een bijzondere maaltijd zijn geweest. Toen, in Jeruzalem van Jezus met Zijn vrienden op de laatste avond dat Hij in hun midden was. Er zit een groep mensen rond de tafel die al jaren met elkaar op weg is. Ze kennen elkaar, zijn met elkaar verbonden. Ze vieren het Pascha, de herinnering aan die nacht van bevrijding uit de slavernij van Egypte. Het is al eeuwen geleden, maar op deze avond is het alsof het gisteren was. Alsof ze er zelf bij zijn geweest. Dit is de avond van vrijheid. De eerste indruk is positief.
Maar er is meer. Op de tafel staat niet alleen brood en wijn om samen te delen.
Er zijn ook bittere kruiden om de herinnering levend te houden aan de ellende die het volk heeft doorgemaakt. Aan de tafel zitten niet alleen vrienden van Jezus, de verrader zit er ook bij. En de discipel die Hem zal verloochenen. En de anderen die Jezus straks alleen zullen laten. Jezus’ verbondenheid én Jezus’ eenzaamheid zijn voelbaar.
Nu ik ouder word, begrijp ik steeds beter dat vrijheid niet zomaar ontstaat.
De gasten aan tafel bij het Pascha moeten eerst de ellende in herinnering roepen om te verstaan wat de betekenis is van de bevrijding. Net zoals wij eerst de stil worden op 4 mei voordat we 5 mei kunnen vieren.
De leerlingen moeten eerst onder ogen zien dat Jezus zal sterven voordat Hij kon opstaan tot een nieuw begin. Wij, gelovigen, vieren eerst Goede Vrijdag. Het moet eerst donker worden voordat wij de betekenis van het Licht van Christus ook maar een beetje kunnen verstaan.
Joke Kolkman
Met deze `Houvast` sluiten we ons vastenproject 2025 af. Namens de schrijvers, pastoor en kerkbestuur van de Oud-Katholieke parochie Arnhem en Nijmegen wensen wij u een goede opgang naar Pasen en een Zalig Paasfeest.
Redactie Houvast