Achtergrondinformatie
Willibrord of Willibrordus (Northumbrië ca. 658 – Echternach 7 nov. 739), heilige, apostel van de Friezen, werd op jeugdige leeftijd toevertrouwd aan de zorgen van Wilfridus, die abt was van het benedictijnenklooster Ripon bij York. Diens verdrijving was er de oorzaak van dat Willibrord in 678 verhuisde naar het Ierse klooster Rathmelsigi (Mellifont), waar de abt-bisschop Egbertus zijn geestdrift wist op te wekken voor de geloofsverkondiging onder de Friezen. Met dat doel begaf hij zich in 690 naar Noord-Nederland, kort nadat de Frankische hofmeier Pippijn II van Herstal de Friese koning Radboud bij Wijk bij Duurstede had verslagen. Nadat Pippijn hem het land van de Friezen als missiegebied had aangewezen, vertrok Willibrord naar Rome om de paus de bekrachtiging van deze zending te vragen. In 695 werd hij door de paus tot aartsbisschop van de Friezen gewijd. Omdat de oprichting van suffragaanbisdommen vooralsnog uitbleef, kwam deze titel niet tot zijn recht. Evenmin vond de hem door de paus gegeven bisschopsnaam Clemens ingang. Op een hem door Pippijn aangewezen terrein te Utrecht bouwde Willibrord de St.-Salvatorkerk en het St.-Maartensklooster met een daaraan verbonden school voor de opleiding van geestelijken.
De grote tegenslag kwam met de dood van Pippijn in 714, toen Radboud tijdens de daarop volgende verwarring in opstand kwam, de kerken verwoestte en Willibrord dwong in Echternach een schuilplaats te zoeken. Karel Martel, Pippijns opvolger, deed de krijgskans keren en bracht heel Friesland beneden de Zuiderzee onder Frankisch bewind. Het is zeer waarschijnlijk dat Willibrord in 722 naar Utrecht heeft kunnen terugkeren. Hij had intussen van Pippijn e.a. grote bezittingen, vooral in Brabant en Limburg, ontvangen en was daardoor in staat een stevige economische grondslag voor zijn missie te leggen. Na een werkzaamheid van bijna vijftig jaar, niet alleen langs de westkust, maar meer nog beneden de Zuiderzee, had hij een groot deel van Nederland tot het christendom bekeerd. Hij werd begraven in het door hem gestichte benedictijnenklooster te Echternach, waar als uitdrukking van verering voor Willibrord nog elk jaar de bekende springprocessie wordt gehouden. Hij is de patroon van de Nederlandse kerkprovincie en van een aantal kerken in Nederland.
Feestdag: 7 november
“Willibrord”, uit: Encarta® 99 Encyclopedie Winkler Prins Editie. © 1993-1998 Microsoft Corporation/ Elsevier. Alle rechten voorbehouden. Meer informatie over Willibrord vindt u in de on line-encyclopedie van Wikipedia.