MET ALLERZIELEN GEDENK JE SAMEN

Allerzielen Kruisjeswand ter herdenking van overledenen

Op zondag 29 oktober worden om 10.30 u. in onze Parochie Kerk in Arnhem de overledenen herdacht. Dit gebeurt jaarlijks rond Allerheiligen/Allerzielen. In de Viering zullen de namen van de overledenen worden genoemd. Bij elke naam zal ter nagedachtenis een kaars worden aangestoken.

Kerkmeester Alwin Meisters vindt het ieder jaar weer een ontroerend moment. ‘Als je al die namen voorbij hoort komen… Velen heb ik gekend, sommigen niet. Maar achter iedere naam schuilt het gemis, leeft de liefde voort die de overledene wordt toegedragen. Door hen in de kerk te herdenken deel je samen het verlies en verdriet. Iedereen heeft mensen verloren. Samen kun je de dankbaarheid beleven om wat hun levens hebben betekend. Het gezamenlijk karakter van dit gedenken, in een kerkviering, is toch anders dan de persoonlijke nagedachtenis. ‘

Dat dit ritueel waarde heeft, kan iedereen wel aanvoelen. Maar wat hebben de overledenen eraan? Pastoor Scheltinga: ‘Niemand weet hoe het hiernamaals eruit ziet. Wij geloven dat de dood niet het laatste woord heeft, dat de dood niet het einde is. Dan zou het toch vreemd zijn als de namen van onze overleden dierbaren nooit meer tot klinken worden gebracht? Alsof je na de dood niet meer meetelt? Het is juist de taak van een kerk om ook het gezamenlijk gedenken van de overledenen een plek in de liturgie te geven. Dat is wat we doen met Allerheiligen/Allerzielen.’

Scheltinga vervolgt: ‘Dan worden ook de namen van de parochianen genoemd die het afgelopen jaar zijn overleden. Als teken van onze onderlinge verbondenheid. Dat zij nog niet zijn vergeten. Wij doen dat vanuit de hoop dat zij mogen voortleven in Gods licht en mogen rusten in Zijn vrede. Dat daar troost van mag uitgaan voor hen die met het verlies moeten leven.’

Alwin Meisters: ‘Met Allerheiligen/Allerzielen geldt dat voor ons allemaal. Daarom is ook iedereen welkom. De kerk biedt een plek en gelegenheid om de overledenen te gedenken. In het besef dat we allemaal mensen moeten missen, maar ook de dankbaarheid mogen delen.’